Keldervensters.
De grote donkere vlekken in de oost- en westwand van de parkeerkelder zijn ramen. Er komen er zes, paarsgewijs, aan elke kant. Het opvulmateriaal zal te zijner tijd natuurlijk worden weggehaald. Op die manier komt er daglicht in de kelder en dat is natuurlijk wel zo prettig. Dit kan omdat de kelder dus niet helemaal wordt ingegraven. De bovenkant ervan, dus de vloer van onze woning en het terras, ligt 1,40 meter boven het maaiveld.
De foto’s hierboven zijn begin juni gemaakt. Hieronder enkele foto’s van 16 september. Er is zand gestort en de buitenmuur is opgemetseld tot de juiste hoogte. Met een prachtige latei boven het kelderraam.
Op de rechterfoto is een soort u-vormige uitsparing te zien in de terrasmuur. Hier komt een glazen wand in zodat wij een vrij uitzicht hebben vanaf ons terras. Dat is te zien op de folderafbeelding.
Hieronder de hoek van de zuidkant (rechts) en de westkant (het korte deel voor links) van het gebouw. In de zuidgevel is de inrit van de garage te zien.
De droge gracht die nu Kasteel Spaendonck omsluit, zal worden opgevuld met aarde waarbij de keldervensters natuurlijk vrij blijven. Misschien een goed idee om er voordien nog even wat gebruiksvoorwerpen in te gooien om toekomstige archeologen een plezier te doen.
Inrit garage.
Links en rechts van de ingang van de parkeerkelder zijn L-vormige fundamenten te zien. Hierop komen muurtjes.
Gaten voor het nut.
Op 5 mei waren er plotsklaps gaten te zien in de betonwanden. Ongetwijfeld gaan hierdoor de buizen lopen die ons gebouw gaan voorzien van water, gas en electra. En waarschijnlijk ook de afvoer.
Balkons
Op 9 juni kwam ik aan op het moment dat de stempels ter ondersteuning van de balkons aan de zuidgevel werden geplaatst. Dat gebeurde met de grootst mogelijke precisie. Op de ondersteuningen komen de balkonplaten te liggen die met betonijzer worden verbonden met de rest van het vlechtwerk. Vervolgens wordt de vloer gestort en daarbij worden de balkons meegenomen.
Ik heb wel eens gelezen dat vroeger de verdiepingsvloer en de balkonvloer uit één geheel bestonden. Die werkwijze leverde echter een zogenaamde ‘koudebrug’ op, d.w.z. dat de winterkou via de (balkon)vloer de woning binnenkwam. Toen het milieu en isolatie een rol gingen spelen – ik vermoed dat dat gebeurde in de jaren ’70 – ging men over op een andere bouwwijze met als onbedoeld gevolg dat er de laatste jaren wel eens balkonnetjes naar beneden komen. Soms met fatale gevolgen.
Ik ga er maar van uit dat die van ons goed vastgemaakt worden.
Raadsels.
Leidingen
Twaalf plastic buizen komen als asperges omhoog uit de vloer van de tweede verdieping. Het was gisteren St. Jan dus we mogen er niet meer aankomen!
Waar gaan ze voor dienen? Ik heb ze op de lagere etages niet gezien op die plek dus ik vermoed dat de toekomstige bewoners een eigen invulling gaan geven aan de plattegrond van hun keuken. Want die komt daar op die plek.
Vreemd genoeg is iets soortgelijks te zien aan de andere kant van het gebouw.
Enfin, een raadsel voorlopig. Ik kom er nog op terug.
Gele balken.
Op 23 juni stonden er ineens felgekleurde gele balken tegen de muren gemonteerd. En bovenop die balken een soort ‘zitjes’.
Elders heb ik geschreven dat de balken iets te maken zouden kunnen hebben met de buitenmuur die in een later stadium opgemetseld zal gaan worden. Ze staan echter wel ver van de spouwmuur af. Ik kom er nu trouwens pas achter dat er tegen de garagemuur al langer van die gele palen staan (zie hoger op deze bladzijde).
En die L-vormige houten zitjes erbovenop stellen me helemaal voor een raadsel.Die zijn natuurlijk bedoeld om de bovenkant op zijn plek te houden (op de juiste afstand van de muur) maar kun je er dan niet een kort balkje tussen zetten?
Maar goed, ik kom er te zijner tijd wel achter.
Het heeft bijna drie maanden geduurd maar ik ben er achter! Op de foto’s hieronder is te zien dat de consoles dienen als steun voor de volgende laag hulppalen voor het metselwerk.
Kasteel Spaendonck is Villa Spaendonck geworden in week 30! De slotgracht is volgestort met aarde en de ophaalbrug is verwijderd.
Op de foto’s is nog net het randje te zien waarop de buitenmuur van de onderzijde van het gebouw wordt opgemetseld. Dat randje bestaat uit witte stenen, niet zo mooi en waarschijnlijk goedkoper. Niet erg want na deze week zullen ze niet meer zichtbaar zijn. De stenen die er bovenop komen zijn de donkere stenen die al te zien zijn op het terras.
Op de foto hierboven kijk je tegen de binnenkant van de terrasmuur. Op de witte keien wordt de buitenkant opgemetseld. Erbovenop komt een laag natuursteen.
Duidelijk te zien is het niveauverschil. Het ‘gat’ wordt niet opgevuld omdat de vensters van de parkeerlaag vrij moeten blijven. In de groenstrook, die te zijner tijd door de gemeente zal worden aangelegd, komt daarom een kleine helling. Op het hogere deel links, wordt wellicht het voetpad hersteld dat daar al liep voor de bouw begon.
Nog net te zien zijn de witte stenen die de basis vormen voor onze terrasmuur. De binnenkant daarvan rust op de wand van de parkeerkelder en is rechts op de foto te zien. Ik vermoed dat de laagte nog wordt opgevuld tot net onder de ramen van de kelder.
O tijden, o zeden.
Voor ons lijkt het soms een sprookje, de bouw van ons nieuwe huis. Maar de werkelijkheid slaat juist dan genadeloos toe. Afgelopen weekeinde is er ingebroken in de bouwkeet (bron: een passerende buurtbewoner) en Van Bussel zag zich genoodzaakt camera’s te plaatsen. Vervelend, maar ik ben er van overtuigd dat onze koene politie de daders in de kraag zal vatten en dat ons fantastisch functionerende gerechtelijk systeem hen een passende tijd op water en brood zal zetten. Toch?
Schoorstenen.
Villa Spaendonck zal zes schoorstenen krijgen. Twee die echt functioneren als schoorsteen en vier voor de sier. Ze worden op de begane grond opgemetseld en vervolgens met behulp van een kraan op het dak geplaatst. Met de voorbereidingen is afgelopen week begonnen.
Twee schoorstenen zullen worden opgemetseld in de donkerrode baksteen die ook al te zien is bij de terrasmuren, de overige vier zullen worden geverfd.
De bakstenen.
Ik heb al eerder geschreven over de bakstenen. Ik vind ze prachtig en prijs me gelukkig dat ze bij ons appartement zo mooi zichtbaar zijn. Op de foto hieronder zijn drie soorten stenen te zien. Links liggen de Caprice-stenen die later middels het proces van ‘keimen’ wit zullen worden. In het midden de stenen van de kelderschuurtjes en rechts waar nog net op te lezen is dat ze van de firma Engels komen, liggen de donkerrode bakstenen waar ik zo weg van ben. Op de verdiepingen liggen overigens ook nog gasbetonblokken voor de niet-dragende binnenwanden.
Op de detailfoto is een stukje plastic te zien. Dit zorgt er voor dat lucht kan circuleren in de spouw en dat is nodig, maar verhindert dat de open voeg verstopt raakt door vuil of insecten.
Villa Spaendonck 